Over mij
Mijn interesse in de psychologische en spirituele natuur van de mens loopt sinds mijn puberteit als een rode draad door mijn leven. In die levensfase ben ik ook begonnen met dichten.
In het verhaal hieronder beschrijf ik de belangrijkste levensgebeurtenissen die ertoe geleid hebben dat spiritualiteit een onmisbare leidraad in mijn leven werd.
Het ontwikkelen en werken aan ZieleSpiegel zorgt ervoor dat ik in beweging blijf om mezelf van “spirituele voeding” te voorzien. Die voeding en de levensvreugde die daaruit voortkomt, wil ik graag met jou delen.
Het begin
Ik durf het haast niet te zeggen… maar mijn eerste aanraking met “spiritualiteit” was een Ouija-bord dat ik op mijn 15e verjaardag kado gekregen had. Wat begon als een grap, het samen met vriendinnen oproepen van “geesten”, monde uit in mijn eerste spirituele ervaring. Mijn beste vriendin en ik raakten namelijk zo op elkaar ingespeeld, dat we op een gegeven moment de muis (het venster waar de letters in verschijnen) fysiek niet meer vast hoefden te houden. Er werd zo snel “gesproken” dat we er een andere vriendin bij nodig hadden om tegelijkertijd alles op te schrijven wat het bord dicteerde. En waarover vertelde het bord ons zo uitgebreid? Over de essentie van het leven! Over de universele liefde, over incarnatie, over vorige levens, over de onsterfelijke ziel van de mens, etc. Je begrijpt dat deze ervaring op mij als 15-jarige, christelijk opgevoede tiener, een behoorlijke impact had.
Nog geen twee jaar later zou blijken dat deze ervaring voor mij van levensbelang was geweest. Ik belandde toen namelijk in (mijn eerste) diepe depressie. Ik werd overspoeld door zo’n intense duisternis, dat ik me op een gegeven moment helemaal niet meer verbonden voelde met het leven. Wat me toen in leven gehouden heeft, is het diepe besef dat ik de problematiek of uitdaging waar ik op dat moment voor stond, gewoon mee zou nemen naar mijn volgende leven. En dat ik in dat leven dan gewoon wéér op dit punt zou belanden. Ik wist dat ik hier hoe dan ook doorheen moest leven en zelf moest ontdekken hoe ik mijn leven kon “verlichten”. En dat innerlijk weten was mij ingegeven door mijn ervaring met het Ouija-bord!
Psychologie
Op mijn zestiende ben ik via een vriendin van mij (die van huis was weggelopen) in aanraking gekomen met een opvanghuis voor jongeren die “ontspoord” waren. In het kader van een schoolproject had ik geregeld dat ik in een oude, vervallen schuur op het terrein van het opvanghuis een soort “thuishonk” mocht inrichten, waar ik creatieve activiteiten mocht aanbieden. Het gaf me zoveel voldoening om iets voor mijn leeftijdsgenoten te kunnen betekenen, die het thuis zoveel slechter hadden dan ikzelf… Toen ik aan het einde van de middelbare school moest beslissen wat ik verder wilde gaan doen, wist ik het dan ook meteen: ik wilde psychologie gaan studeren, zodat ik jongeren later met kennis van zaken verder zou kunnen helpen.
Mijn psychologiestudie is bepaald niet over rozen gegaan. Een thema dat telkens terug kwam was het zoeken naar een balans tussen professionele afstand en nabijheid. Een thema dat op de spits gedreven werd tijdens mijn stageperiode op een opname afdeling van een psychiatrische instelling. In het jaar dat ik er stage liep hadden twee bewoners op onze afdeling zichzelf van het leven beroofd. Ondanks een goede beoordeling voor mijn stage, kon ik na afronding niet beletten dat ik mee gezogen werd in een volgende diepe depressie. Ik kwam in die periode tot de overtuiging dat ik echt niet geschikt was om als psycholoog te werken. Hoe kan ik een ander nou helpen, wanneer mijn betrokkenheid telkens ontaardt in een overweldigend gevoel van machteloosheid? Hoe kan ik de ander nou in alle vrijheid zijn eigen keuzes laten maken, wanneer zijn of haar pijn voor mijzelf ondraaglijk is? Antwoord op deze vragen heb ik pas gevonden tijdens mijn opleiding tot spiritueel genezer vanuit Psychosofia.
Spirituele genezing vanuit Psychosofia
In 2004 ben ik begonnen aan de Opleiding tot Holistisch Hulpverlener van Stichting VSG. Het hoofddoel van deze opleiding is de ontwikkeling van het spiritueel genezerschap. Op de website van de opleiding wordt een holistisch hulpverlener omschreven als een spiritueel genezer die zichzelf heeft geheeld, waardoor hij de hulpvrager, overeenkomstig zijn eigen niveau van bewustzijn, het volgende kan aanreiken:
“Worden wie je bent en leven vanuit je authentieke Zelf, met gebruikmaking van je creatieve, scheppende vermogens. Om jouw droom te leven, en daarmee te komen tot vervulling van jouw bestaan.”
Dat is een hele mond vol… In mijn eigen woorden zou ik dit ontwikkelingsproces als volgt omschrijven. Tijdens de opleiding heb ik ontdekt wat de “rode draad” in mijn leven is. Datgene wat mij telkens opnieuw een spiegel voorhoudt. Ik heb ontdekt dat de machteloosheid die ik voel wanneer ik geconfronteerd wordt met andermans leed, voortkomt uit datgene wat ik in mijzelf nog niet geheeld heb. Ik heb geleerd dat wanneer je jezelf steeds meer gaat ervaren als geestelijk wezen, dat hier op aarde gekomen is om Licht en Liefde tot uitdrukking te brengen, dat je tot een heel andere blik en beleving van het leven komt. Hoe verder ik kom op mijn ontwikkelingsweg, hoe meer ik durf te vertrouwen op mijn innerlijke leiding, op wijsheid van Geest.
Als zielewezen heb ik mijzelf bij mijn incarnatie een levensopdracht gegeven. Ik heb daarbij gekozen voor de beste levensomstandigheden, het meest geschikte lichaam en de optimale combinatie van kwaliteiten èn beperkingen die mij behulpzaam kunnen zijn bij het vervullen van die levensopdracht. Wanneer je jezelf en het leven op die manier kunt beleven, dan krijgt alle pijn uit het verleden een andere betekenis. En dan kan je ook in de pijn van een ander een mogelijkheid zien om te kunnen groeien, om datgene in zichzelf te herkennen en ontwikkelen wat hij/zij nodig heeft om zijn/haar levensmissie te kunnen volbrengen.
ZieleSpiegel 1.0
Na de opleiding leek een eigen praktijk als holistisch hulpverlener de volgende logische stap. Anderhalf jaar ben ik met de voorbereidingen bezig geweest. Het was een periode waarin ik telkens weer aanliep tegen mijn eigen rode draad…. “ik ben niet goed genoeg”. Wat heb ik die ander nou te bieden? Keer op keer ben ik mezelf tegen gekomen… en heb ik opnieuw antwoord gegeven op die vraag. Om uiteindelijk tot het inzicht te komen dat mijn praktijk de naam ZieleSpiegel moest dragen.
Het logo van ZieleSpiegel symboliseert de perfecte balans tussen yin (het vrouwelijke) en yang (het mannelijke) dat in al het leven aanwezig is. Van jongs af aan heeft het yin en yang symbool een grote aantrekkingskracht op mij gehad. Het drukt voor mij volledige acceptatie van het leven uit in al haar facetten – het “weten” dat licht en donker, vreugde en verdriet, liefde en angst niet kunnen bestaan zonder hun tegenpool, in samenspel met elkaar maken zij het leven uit.
De beeltenissen van de vissen en de walvissen in het logo hebben voor mij een speciale betekenis. Afhankelijk van hoe je er naar kijkt, zie je blijdschap of woede, liefde of angst in de figuren terug, en elke figuur wordt met een vloeiende beweging gevormd door de contouren van zijn “tegenpool”. Het logo drukt mijn overtuiging uit, dat elke hobbel die we op ons levenspad tegen komen, ons uitnodigt om ons ware “Zelf” te ontdekken en tot leven te brengen. En als je goed kijkt, zie je ook een vrolijk zwierende danseres in het logo terug, zij drukt het levensspel uit.
Het helder krijgen van de naam voor mijn praktijk, het maken van de website en alle andere voorbereidingen die nodig waren om een praktijk te kunnen starten, heeft mij veel nieuwe levenslessen gebracht. Dit heeft er gek genoeg toe geleid dat ik binnen een half jaar al wist dat de praktijk niet mijn roeping was. Ik ben toen vrij resoluut met de praktijk gestopt, maar de domeinnaam “ZieleSpiegel” heb ik al die jaren aangehouden. Ik wist gewoon dat ik daar toch nog iets mee “moest” in de toekomst…
ZieleSpiegel 2.0
Eind 2015 ben ik na een ingrijpende periode van angst en herbezinning tot een wezenlijke koersverandering gekomen in mijn leven. Dat heeft geleid tot het idee om een website te maken waarop ik mijn eigen gedichten, blogs en verhalen zou kunnen publiceren. In september 2017 is deze website online gegaan.
Terwijl ik de site verder aan het ontwikkelen was, realiseerde ik me dat er misschien andere spirituele schrijvers zijn die nog geen platform hebben voor hun werk en dat het werk van spirituele beeldend kunstenaars niet zou mogen ontbreken.
In 2018 heb ik de website daarom opengesteld aan een aantal mensen die mij zowel persoonlijk als in hun werk geïnspireerd hebben om trouw te blijven aan mijn hart (zie: “Inspirators“).
Driemaal is scheepsrecht
The bottom line is this: You write in order to change the world, knowing perfectly well that you probably can’t, but also knowing that literature is indispensable to the world. The world changes according to the way people see it, and if you alter, even by a millimeter, the way people look at reality, then you can change it… If there is no moral question, there is no reason to write. I’m an old-fashioned writer and, despite the odds, I want to change the world.
James Baldwin, september 1979 interview in The New York Times
Eind 2019 kwam ik tot het trieste besef dat mijn pen al bijna een jaar compleet opgedroogd was. Goede voornemens ten spijt. Ik nam weer steeds meer vrijwilligerswerk op mijn nek, zodat er gewoon geen tijd meer over bleef om te schrijven. Een effectieve manier om mijn gevoel van teleurstelling in mezelf te maskeren. Mezelf de vraag niet hoeven stellen: ik zou mijn innerlijk licht toch laten schijnen?
Begin 2020 dwong de corona-pandemie mij om in de buitenwereld tot stilstand te komen. In mijn binnenwereld ontstond ruimte voor stilte. De stilte van mijn innerlijke stem die mij herinnerde aan mijn zielewens: om via het schrijven verlichting te brengen daar waar troost, hoop, vergeving, compassie, of zelferkenning verlangd wordt.
Het jaar 2022 stond in het teken van een schrijfjaartraining, bedoeld als stimulans om eindelijk “dat boek” te gaan schrijven, waar ik al zo lang van droomde. Het werd een jaar van onverwacht heftig zelfonderzoek, waarin de “onzuivere” motieven achter mijn schrijfdroom ontsluierd werden. Ik ontdekte dat de enige waarachtige reden om te schrijven mijn innerlijk verlangen is om mijn Zelf tot expressie te brengen. Schrijven vanuit de innerlijke vrijheid die ik nu pas ervaar om te zijn en te verwoorden wie Ik ben.
Het is mijn diepste wens dat deze website jouw hart zal raken en je zal inspireren tot bezielde koerscorrecties op jouw levenspad!
