Getij

De dood is slechts een schijnbeweging
De ziel die terugzakt
In de bron van haar bestaan

Zovelen bij elkaar
Dat je verdrinken kunt
En daarom toch alleen

Hoe zorg ik daar voor mijn verloren kind
En laat die hier niet achter
Als ik mijn eigen tranen draag
Maakt dat voor hen het dragen zachter?

Gedragen tranen maken zwaar
Stromen maakt het lichter

Zo stroomt beweging door mij heen
Van dood naar leven en weer terug
Eindeloos
De grens van land en water

 

© Monique Damen
10 april 2016