Eindelijk onthecht

Daar zit ik dan weer.
Verwoed probeer ik
alle losse draadjes
af te hechten.

De draadjes
die het leven
alsmaar
achter laat
terwijl ze het beeld
van mij
aan het weven is.

Zinloos blijf ik
mijn best doen
om alle stukjes
die op zoek zijn
naar die éne vorm
aan elkaar
te hechten.

Hechtend
aan de illusie
dat ik ooit die
éne rode draad
zal vinden
die mij als vanzelf
door het leven
zal leiden.

Totdat ik mij
uiteindelijk
in vertrouwen
overgeef.
Zonder lijden
of verlangen
eindelijk
onthecht.

Linda van den Brand-Pelt
Februari 2013