Wilde Dromers*
Je hoeft niet jezelf te miskennen
Je hoeft niet jezelf voor te doen
als de mens die anderen graag voor zich zien
Je moet alleen luisteren naar je eigen harteklop
die je naar binnen wenkt
Spreek tot me over jouw leegheid
en ik zal over de mijne vertellen
Intussen herinneren de kolossale stammen, takken en stompen
van omgewaaide bomen aan genadeloze stormen
Intussen weerkaatst de zon haar licht met volle kracht vanaf het water
en siert de zachte wind duizenden golfjes met witte tierelantijnen
Intussen doet de fuut haar zoveelste verdwijntruc
om wonderlijke meters verderop toch weer boven water te komen
Wie je ook bent,
hoe ver je ook van jezelf lijkt afgedwaald
De wereld wacht op jou,
op wat jouw pure zielehart haar schenken kan,
roept je met alle schoonheid die de schepping in zich draagt,
om vanachter de coulissen tevoorschijn te komen
in de familie der wilde dromers.
© Linda Pelt
25 februari 2022
*Eigen versie van het gedicht “Wild Geese” van Mary Oliver